Patchwork

Idet eg grip etter handa di, trekk du armen til deg.

After a while, tu me regardes,
du les andletet mitt for å forsikra deg om eitt eller anna, og så legg du handa di på la table between us.

Handflata di er vendt opp. La main est ouverte!,

Med brutte linjer på kryss og tvers, utslitte tråder som ikke makter å holde hudflakene samlet.

Jeg reiser meg brått, stolen faller i golvet, eg må finna syskrinet mitt, no med det same, your lifeline kan ikkje rakna comme ça, det er ikkje den ting ein ikkje kan snurpa saman avec needle and tråd, eg går i ring i rommet, et enfin je trouve skrinet,

Eg forstår verkeleg ikkje kvifor du gret idet eg stikk nåla ned i huda di, ja, det gjer jo vondt, men no skal det sjå at det ordnar seg, jeg gjør dette for ditt eget beste, je le fais to make it possible pour moi to reach out for your hand, utan å høyra your scream as my skin rører ved de røde dypene of your w
o   u    n d

Kommentarer

Hedda sa…
kommentaren min til diktet gjelder for dette også ;) jeg grøsser nesten når jeg leser det, at noe kan virke så løsrevet og intimt på samme tid...
Fru K sa…
takk! eg var i grunnen veldig redd for at ingen i heile verda kunne lika denne teksten... eg vart ein smule inspirert av "bilingualism" som eg hadde om på forelesing den dagen.